دریاچه اُوان یکی از دریاچه های طبیعی ایران است که از چشم اندازی زیبا برخوردار است و در منطقه ای کوهستانی و خوش آب و هوا در 75 کیلومتری قزوین واقع شده است. این دریاچه در ارتفاع 1815 متری از سطح دریا قرار گرفته و با پوشش گیاهی زیبا و آب و هوای مطلوبش، محبوبیت ویژه ای در میان طبیعت گردان دارد. اُوان به معنی محل گرد آمدن آب می باشد و از سال 1389، این دریاچه به عنوان هشتاد و نهمین اثرطبیعی ملی در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفته است. علاوه بر گشت و گذار در این منطقه و تماشای طبیعت بکر آن، می توان از تفریحات و امکانات در نظر گرفته شده در این مکان بهره برد. قایق سواری، کوهنوردی، اسکی و عکاسی لحظاتی به یاد ماندنی را در ذهن هر گردشگری به این منطقه ثبت می کند. برای رسیدن به این دریاچه باید در مسیر جاده پر پیچ و خم قزوین – الموت قرار گرفت و پس از گذر از این جاده زیبا به یکی از زیباترین دریاچه های ایران می رسیم.
باغ سنگی حکایت باغی خشک است که برخلاف دیگر باغ ها رنگ سبزی در آن دیده نمی شود و میوه های آن سنگی می باشند. این باغ یکی از جاذبه های گردشگری سیرجان در استان کرمان است و در روستای میاندوآب واقع شده است. باغ سنگی توسط درویش خان اسفندیارپور که همه او را بانام درویش خان می شناسند، بنا شد. درویش خان مرد کر و لالی بود که در سال 1303 در میاندوآب به دنیا آمد و از زمین داران سیرجان بود که از راه چوپانی و باغبانی زندگی خود را می گذراند. زندگی آرام درویش خان در سال 1340 پس از طرح اصلاحات اراضی دچار تلاطم شد و او زمین هایش را ازدست داد و درختان باغش کم کم خشک شدند و غم و ناراحتی بر زندگی اش سایه افکند. اما پس از چند سال درویش خان دست به کاری عجیب زد و شروع به حفر گودالی کوچک در زمینش کرد و درخت خشکیده ای را در آن گذاشت و سنگ هایی را از آن آویزان کرد. او این کار را مدت ها ادامه داد تا اینکه اواخر عمرش وسعت این باغ به 1000 متر با 180 درخت می رسد و به این ترتیب او صاحب باغی شد که درختانش دیگر نه خشک می شوند و نه از بین می روند. شاید در ظاهر این باغ را حاصل جنون یک مرد از ناراحتی بدانند اما ذوق هنری آن، باغ سنگی را به نمونه ای بی همتا در ایران و جهان تبدیل کرده است و گردشگران بسیاری در سفر به کرمان به بازدید از این باغِ سراسر رمز آلود می روند.
شیراز شهر ادب و فرهنگ، جایگاه ویژه ای در میان هنر دوستان و عاشقان فرهنگ و هنر دارد. حافظیه شیراز به دلیل قرار گرفتن آرامگاه حافظ، شاعر پر آوازه ایرانی از پر بازدیدترین مکان های گردشگری شیراز است و در واقع یک مجموعه قبرستان در بخش جنوبی دروازه قرآن است که شامل آرامگاه و اماکن و فضای سبز بسیار زیبایی می شود و علاوه بر حافظ، عرفا و شاعران نامدار دیگری نیز در این مکان به خاک سپرده شده اند. خواجه شمس الدین محمد بن بهاءالدین حافظ شیرازی در سال 727 هجری قمری چشم به جهان گشود و در طول حیاتش غزلیات ارزشمندی از خود بر جای گذاشت و به یکی از شاعران و سخنوران نامی ایران تبدیل گشت و با ترجمه اشعارش به زبان های اروپایی، شهرتی جهانی پیدا کرد. حافظ در سال 792 هجری قمری از دنیا رفت و اکنون آرامگاه او میعادگاه هنردوستان و عاشقان این شاعر ارزشمند ایرانی است و هر سال در بیستم مهرماه مراسم بزرگداشتی برای او برگزار می شود. معماری آرامگاه حافظ در طول دوران مختلف همواره دستخوش تغییراتی بوده و برای اولین بار 65 سال پس از مرگش، مقبره ای گنبدی شکل بر روی آرامگاه او احداث شد و طرح ساخت مقبره امروزی او به سبک معماری دوره زندیه می باشد که توسط طراحی فرانسوی به نام آندره گدار ارائه شده است. فضای دلنشین این آرامگاه آرامش و لحظات زیبایی را برای هر بازدید کننده ای به ارمغان می آورد و همواره مورد استقبال گردشگران ایرانی و خارجی بسیاری بوده است.